Miasto balonów. Dzieje Legionowa 1877-1989

Przez setki lat ziemie, na których znajduje się dzisiaj Legionowo były własnością biskupów płockich. Dopiero prymas Michał Poniatowski wykupił grunty te od diecezji i przekształcił je w majątek prywatny. W 1774 r. rozpoczął w Jabłonnie budowę pałacu. Spadkobiercą prymasa został ks. Józef Poniatowski, a po nim majątek Jabłonna odziedziczyła rodzina hr. Potockich. Działalność Augusta i Maurycego Potockich przyczyniła się w istotny sposób do powstania Legionowa. Za czasów Augusta przez dobra Jabłonna przeprowadzono linię kolejową i w 1877 r. wybudowano stację kolejową Jabłonna (obecnie Legionowo). Przy tej stacji powstało pierwsze osiedle na terenie dzisiejszego Legionowa Letnisko Gucin. W jej sąsiedztwie wybudowano również pierwszy zakład przemysłowy na obszarze Legionowa – Hutę Szkła „Jabłonna”. W 1891 r. po drugiej stronie torów rozpoczęła się budowa garnizonu wojskowego.

Lata 1925, 1926 i 1928 r. przyniosły trzy kolejne parcelacje majątku Potockich, które wyznaczyły siatkę ulic funkcjonującą w Legionowie do dzisiaj. Rozpoczęła się sprzedaż działek osobom prywatnym i ich zasiedlanie. Powstawały kolejne zakłady przemysłowe. Zaczęło organizować się życie społeczne. Ważnym wydarzeniem było wyodrębnienie w 1929 r. z Gminy Jabłonna nowej jednostki administracyjnej Gminy Legionowo.

Po rozbiciu polskiej linii obrony między Zegrzem a Rynią (12 IX 1939 r.) wojska niemieckie przekroczyły linię Bugu, a następnego dnia wyparły jednostki polskie z rejonu Michałowa i Poniatowa. Wkraczające 13 IX do Legionowa oddziały Wehrmachtu miały wsparcie miejscowych kolonistów niemieckich działających w ramach V Kolumny. W Legionowie odbył się wiec, na którym Volksdeutsche zademonstrowali swą siłę i nienawiść do polskich sąsiadów. Pierwszą ofiarą okupacyjnych represji stał się rozstrzelany przez Niemców dr Stanisław Orłowski, kierownik sekcji PCK Obywatelskiego Zarządu Gminy i przełożony szpitala polowego w Szkole Handlowej. Legionowo znalazło się w granicach Generalnego Gubernatorstwa. Obfitujący w dramatyczne wydarzenia okres okupacji niemieckiej zakończył się dla Legionowa 28 X 1944 r. wraz z wkroczeniem Armii Czerwonej..

Okres po 1945 r. to lata systematycznego rozwoju Legionowa i stałego wzrostu liczby mieszkańców. Sprzyjało temu zarówno uzyskanie praw miejskich w 1952 r., jak i powstanie dużych zakładów przemysłowych oraz spółdzielni mieszkaniowej, która zainicjowała budownictwo wielorodzinnych bloków na terenie Legionowa. W 1980 r. Legionowo zaczęło używać własnego herbu, a w 1987 r. zostało wciągnięte na tzw. listę miast prezydenckich.